İnsanların onlar için en önemli anda asansörde nasıl sıkışıp kaldıklarına dair hikayeler, ben de sık sık dergilerde okurum. Evimde asansör de katlar arasında durarak beni birkaç kez mutlu etti. Ancak Yılbaşı gecesinde bir yakalama beklemiyordu.
Parti veren bir arkadaşım için altınla parıldayan, saçları, makyajı ve bir şişe şampanya ile güzel bir elbise giyiyorum. Asansör aynasında kendime hayran kaldım. 11. katta, elbisesiyle kuryeye benzeyen genç bir adam katıldı.
8. kat alanında asansör iğrenç bir şekilde gıcırdadı ve ayağa kalktı. "Hadi gidelim!" - dedi genç adam.
Tatilimi asansörde kutlayabileceğim için çok korktum, çılgınca düğmelere basmaya başladım, sonra asansörün duvarlarını tekmeledim.
Genç adam benden daha sakindi ve şöyle dedi: “Bu sensin kızım, boşuna! Asansörün açılma şansı varsa, bu tür eylemlerden sonra onu yok ettin! ”.
Asansör operatörüyle iletişim kurmak için düğmeye bastı ama hattın diğer ucunda kimse cevap vermedi. Yeni yıla birkaç saat kala asansör servisinde oturan deli bir adam bulmak elbette garip olurdu.
"Pekala, sakinleşin! Yakında burası sıcak olacak, o yüzden paltonu çıkar! " - bunu söyledikten sonra genç adam ceketini çıkardı ve üzerine oturdu.
Neden bilmiyorum ama gözlerimden yaş aktı. Bir şekilde kendime çok üzüldüm.
- Benim adım Sergey! Torunlara daha sonra Yeni Yılı bir yabancıyla kutladıklarını söylememek için birbirimizi tanımayı öneriyorum.
- Olga. Biz insanlar olarak bayramı kutlama şansımız yok mu sence?
- İnsanlar gibi tanışalım. Sadece alışılmadık, - Sergey güldü.
- Şampanyam var.
- Harika, ama teslim edilmeyenlerden bir pizza daha var. Mükemmel oturalım!
Kuryeyle gerçekten mükemmel bir şekilde oturduk: bir bardak pizza tıngırdatmak, şehirlerde oynamak, bilmeceler yapmak, hatta bir ruh çağırmaya çalışmak. Asansörün zemininde Sergei'nin kollarında uyuyakaldım. Bu formda, sabah 7'de "açıldık". Resim oldukça ilginçti: altında bir kurye, boş bir pizza kutusu ve bir şişe şampanya bulunan göz alıcı, darmadağınık bir kadın. Asansör operatörünün bizi telefonla yakalaması iyi bir şey, aksi takdirde ödün veren kanıtları satın almak zorunda kalırdık.
Sergei'ye veda ettiğimizde, 31 Aralık'ta asansörü kullanmayacağımıza dair birbirimize söz vermiştik!
